Mijn gedachtegang

Wat is kennis? Wat is vakmanschap?

Is het belangrijk ergens iets over te weten?

Leer je het meest in een opleiding of schraap je je kennis bij elkaar via internet?

Ken je benamingen? En weet je wat ze betekenen?

Tegenwoordig worden veel termen door elkaar gebruikt; Coupeuses, naaisters, tornsters etc.

Wat zijn de verschillen eigenlijk?

Een naaister kan goed overweg met naald en draad.

De tornster kan al het genaaide vlot en zeker weer los maken (tornen).

De coupeuse heeft alle techniek in handen om de meest fantastische kledingstukken op maat te maken.

De coupeuse/coupeur neemt maten op, tekent en /of mouleert en naait, zet pas momenten in tot er een prachtig exemplaar ontstaat.

Wanneer een doorgaans atelier zegt coupeuses in dienst te hebben bedoeld men vaak naaisters, die elk een onderdeel van een kledingstuk naaien waarbij het samen een geheel wordt.

Wanneer een ontwerper/ster praat over zijn/haar coupeuses dan bedoeld hij/zij dat ook. Deze coupeuses kunnen met de technieken, alles wat de ontwerper/ster vraagt, maken.

De coupeuse/coupeur heeft de benodigde diploma’s moeten halen alvorens zich coupeuse/coupeur te mogen noemen.

Een naaister heeft geleerd uit zichzelf of van een bekende of in het atelier. Een enkele keer bezit hij/zij een costumière diploma.

Wanneer je in het bezit bent van een diploma betekend dat dat je kennis hebt over een specifiek vak.

In mijn opinie is dat erg belangrijk.

Vooral ook om na de studie de ervaring te gebruiken en te vergroten door te werken met de opgenomen kennis.

Ik denk dat het belangrijk is deze kennis te behouden en goed door te geven.

Als het gaat om amateur naaiwerk is er op you tube/ internet veel te vinden. Allerhande ideeën om iets op een zo gemakkelijk mogelijke manier te maken is er te vinden.

Het mag natuurlijk en vooral als je geen professionele plannen hebt maak er dan gerust gebruik van.

Maar weet wel dat alle technische kennis m.b.t. kleding maken ligt bij de coupeuse/coupeur.

Ik hoop dat deze kennis behouden blijft voor volgende generaties zodat het niet nodig zal zijn deze opnieuw uit te moeten vinden.